Saverio Mercadante – „Koncert fletowy e-moll”, Op. 57 (1819)

1.Allegro maestoso
2.Largo
3.Rondo russo: Allegro vivace scherzando

To wczesnoromantyczne dzieło kompozytora, który za życia odniósł sukces głównie dzięki swoim dziełom operowym, należy do grona najpopularniejszych koncertów na flet i orkiestrę smyczkową. Odwołujący się do stylu francuskiego, cechuje się jednocześnie typowo włoskim liryzmem, ukazując rzadko trafiający do sal koncertowych dorobek kompozytora w nowym świetle. Nie należąc być może do arcydzieł muzyki klasycznej, zasługuje jednak na uznanie z uwagi na swój wdzięczny charakter. Pierwsza część Koncertu e-moll to przede wszystkim dwa, przeplatające się ze sobą ujmujące tematy fletu. Wolna część druga przechodzi z tonacji mollowej w durową, wprowadzając nastrój radosnego zwycięstwa. W części ostatniej, która przyczyniła się do sukcesu kompozycji, na pierwszy plan wysuwa się chwytliwy temat rosyjski, wprowadzony przez flet i podchwycony następnie przez orkiestrę.

SAVERIO MERCADANTE (1795-1870)
Włoski kompozytor przełomu klasycyzmu i romantyzmu, uznawany za reformatora opery połowy XIX wieku. W konserwatorium muzycznym w Neapolu uczył się m.in. teorii i kompozycji, następnie prowadził tam szkolną orkiestrę, pisząc utwory instrumentalne, koncerty i symfonie, które spotkały się z wysoką oceną G. Rossiniego. Mercadante zadebiutował na scenie trzema baletami, napisanymi dla Teatro di San Carlo. Ich sukces przyniósł zamówienie na pierwszą operę Apoteoza Herkulesa, a ta z kolei zapoczątkowała błyskawiczną karierę kompozytora jako twórcy dzieł tego gatunku, rozsławiając jego nazwisko w całych Włoszech. W ciągu swojego życia napisał około 60 oper na zamówienie prestiżowych teatrów w kraju. Chwilową popularność w Europie przyniosła mu opera Elisa e Claudio. Był koncertmistrzem katedry w Novarze, komponując utwory religijne, a następnie – do końca swojego życia – konserwatorium w Neapolu. Najbardziej znaną operą Mercadantego jest napisana na zmówienie La Scali Il Giuramento. Opera ta została pomyślana jako dzieło czysto dramatyczne, oczyszczone z wszelkich zewnętrznych i przypadkowych elementów. Dzięki kolejnym dziełom operowym zagwarantował sobie w połowie XIX wieku pozycję najwybitniejszego twórcy tego gatunku we Włoszech. W ostatnich latach życia Mercadante, straciwszy wzrok, dyktował uczniom swoje kompozycje, upamiętniające nieżyjących już mistrzów – Rossiniego, Donizettiego, Belliniego i innych. Mimo że nie udało mu się osiągnąć międzynarodowej sławy, to operową twórczość Mercadantego uznać należy za ważny etap w rozwoju tego gatunku, który dał podstawę dla dzieł Verdiego i Pucciniego. Odchodząc od modelu popularnej we Włoszech opery buffa, Mercadante skłaniał się w stronę wzorów romantycznych, a powierzchowną ornamentykę zastępował nastrojami lirycznymi i patetycznymi.

>>> 11.11.2012 | NIEDZIELA 20:00

BIBLIOGRAFIA
Encyklopedia Muzyczna PWM
Encyclopedia Britannica – britannica.com
Classical Archives – classicalarchives.com